Nisanda başlayan tarım işçilerinin göçü, birçok çocuğun eğitim hayatına sekte vuruyor. Aileleri ile birlikte tarlada çalışmak ya da küçük kardeşlerine bakmak için göç eden çocuklar, yılın sadece 5 ayı okula gidebiliyor. Aralarında takdir belgesi alanların da bulunduğu çocuk tarım işçileri, gittikleri şehirde de barınma problemi sebebiyle eğitimini tamamlayamıyor.
Güneydoğu’da göç mevsimi başladı. Binlerce aile, ekmek parası için evlerinden kilometrelerce uzaktaki illere tarım işçisi olarak gidiyor. Bu göçün en büyük mağduru ise yine çocuklar oluyor. Zira yaşıtları okulda son sınavları vermenin telaşındayken, ailesi ile birlikte tarım işçiliği yapan çocuklar eğitimini yarıda bırakarak yollara düşüyor. Yılın neredeyse 3 mevsimini tarlada geçiren öğrenciler, yılda sadece 5 ay okula gidebiliyor. Şanlıurfa’nın Akçakale ilçesine bağlı Sevimli köyünden 9 çocuklu Çiftçi ailesi de tarım işçisi olarak göç edenlerden. Ailenin okula giden 5 çocuğu da eğitimlerini yarıda bırakıp, Aksaray’daki tarlaların yolunu tutmuş. Bırakacak yeri olmadığı için çocuklarını da yanında götüren aileler, evlatlarını okutamadığı için üzüldüklerini belirtiyor. Bölgede yaşanan mevsimlik göçün, çocukların geleceğini olumsuz etkilediğini aktaran Aktif Eğitimciler Sendikası (AKTİFSEN) Şanlıurfa Şube Başkanı Osman Çakmak ise “Bu ailelerin çocukları için devlet, barınma ve eğitim imkanı sağlamalı.” diyor.
Her yıl nisanda başlayan meşakkatli yolculuk, kasım gibi son buluyor. ,Mevsimlik tarım işçisi tarlada çalışmak için gittikleri illerde aylarca elektrik ve su olmayan çadırlarda yaşıyor. Küçük yaştan itibaren aynı göçü yaşayan yetişkinler buna alışsa da ilkokul çağındaki çocuklar oldukça zorlanıyor. Okulundan ve evinden uzak kalan çocuklar, her gittikleri ilde yeni bir sosyal ortam kurmaya çalışıyor. Tüm bunların yanı sıra gittikleri yerde kimi yevmiye ile çalışıyor kimi de kendinden küçük kardeşine çadırda bakmak zorunda kalıyor. Bunlardan biri de Çiftçi ailesinin 5’inci sınıf öğrencisi olan kızları Ayfer. 3 yıldır tarım işçisi olarak çalıştığını söyleyen Ayfer Çiftçi, okuluna sadece 5 ay devam edebilmesine rağmen başarılı bir öğrenci. Geçen yıl sınıfını takdir belgesi ile geçen küçük Ayfer, “Okul iyi gitmesine rağmen okulu terk edip gitmek zorundayız. Geçen yılda böyle yapmıştım. Derslerimden geri kalıyorum.” diyor. Tarlalar ellerine geçene kadar bu durumun devam edeceğini söyleyen baba Abdulvahit Çiftçi de çocuklarını okutamamanın üzüntüsünü “Hangi baba evladının eğitimsiz büyümesini ister ki?” sözleriyle anlatıyor. “Bir yıl geçinebilmemiz için 7 ay ailece tarlalarda çalışmamız gerekiyor.” diyen baba Çiftçi, geçimini sağlamak için il il dolaştığını aktarıyor. Bir başka tarım işçisi Halil Dağ ise çocuklarının emeği ile ayakta durduklarını belirtiyor.
Çocuk tarım işçisi sayısı 100 binleri buluyor
Gayri resmi verilere göre sadece Şanlıurfa’da yaklaşık 100 bin tarım işçisi çocuk bulunuyor. MAZLUMDER Şanlıurfa Şube Başkanı Meral Dervişoğlu, sorunun çözümü için çeşitli bilinçlendirme programları yaptıklarını kaydediyor. Eğitim Sen Şanlıurfa Şubesi Başkanı Mehmet Keklik de bu durumun eğitimde ciddi bir sorun olduğunu vurguluyor. Ailelerin bırakacak yeri olmadığı için çocuklarını yanında götürdüğünü dile getiren Osman Çakmak ise “Erkek ve kız öğrenci yurtları yapılıp ailelerin olmadığı zamanlarda bu öğrencilere devlet barınma imkanı sunabilir. Ya da ailelerin çalışmaya gittiği yerlerde öğrencilerin eğitime devam etmeleri sağlanabilir. Öğrencilerin yarım dönem okula devam etmeleri eğitimde ciddi sıkıntılar doğuruyor.” diye konuşuyor.