Domuz ayrığının orjini Avrupa ve Ön Asya olup,çok yılık yumak meydana getiren bir bitkidir. Gövde çiçekli devrede iklim şartlarına bağlı olarak 60-200 cm arasında boy alabilirse de genellikle 100-130 cm yükselir. Vegetatif gövde bilhassa kök boğazına doğru fazlaca yassısır. Yani gövdenin enine kesiti elips şeklindedir.
İklim ve Toprak İstekleri:Optimum gündüz gece sıcaklığı 22/12 derecedir. Bütün serin mevsim bitkilerinde günlük sıcaklığın 35 dereceye çıkmasu kuru madde üretimini azaltır. Domuz ayrığı sıcağa kelp kuyruğu ve çayır salkım otundan daha fazla toleranslıdır. İyi ve hızlı bir gelişme gösterir ama yüksek çayır yumağından daha az verimlidir.
Gölgeye toleranslıdır. Bu nedenle binaların gölge yapan kısımlarında ve ağaç altlarında normal olarak yetişmektedir. Normal ışığın % 33’ünün alındığı yerlerde domuz ayrığının 3 yıl süreyle herhangi bir zarara uğramadan yetiştiği berlirlenmiştir.
İyi drene edilmiş nemli bölgelerdeki orta tekstürlü topraklara adapte olmuştur. Yoğun bir çim formu oluşturmayıp yumak şeklinde bir gelişme gösterdiği için derinlere doğru gelişen bir kök sistemine sahiptir. Kurağa ve soğuğa dayanıklıdır. Nötr veya orta asitlikten daha fazla, kalkerli ve verimli topraklarda en iyi gelişmesini yapar. Yüksek yağış alan dağ alanlarında ve sulanan şartlarda yetişir.
Önemi ve Kullanılması:Bol yapraklı, verimli ve değişik iklim ile toprak şartlarına adapte olabilen bir bitkidir. Adapte olduğu yörelerde yabancı otlar ve diğer buğdaygillerle rekabet edebilir.
En fazla otlakiye, kuru ot, kıyılmış yeşil yem veya silaj yemi olarak kullanılmaya uygundur.
Degerli önerilerin için öncelikle teşekkür ediyorum.Resim hakkındaki düzenlemeleri en kısa zaman içerisinde yapacağım.
Sevgili ALTAN YILMAZ ; Değerli bilgilerin için teşekkürler ediyorum. Fakat Domuz Ayrığı olarak eklediğin resim Otlak Ayrığı olan Agropyron cristatum’a aittir. Resmi değiştirmeni rica ediyor, hayatında başarılar diliyorum. Sevgi ve Saygılarımla. Kutay YILMAZ
Üstad nerelerdesin, özledik seni 🙂