Tüm bedeni kanserli tümörler ile dolan fareye GDO’lu mısırlar verilmeye devam ettikçe tümörlerin daha hızlı yayıldığı saptanmış. Şimdi soruyorum sizlere:
-Onu bu hale getiren GDO, sizi sağlıklı mı yaşatacak sanırsınız?
Ne kadar çok duyar olduk bu Mısır’ı heryerde! -Sinema ve televizyon ile hayatımıza giren boyumuzdan büyük paketler içerisinde sunulan “patlamış mısırlar..”
-Yine aynı televizyonlar bu kez çocuklara kahvaltıda “Mısır gevreği” yemelerini emrediyordu! -Bir anda para kartlar, tasolar, hediyeler koyuldu paketlerin içine.. Trans yağa bulanmış, çin tuzu ile insanı kendine bağımlı hale getiren “mısır cipsleri” hediyeler saçmaya başladı çocuklara.
Ki bu öyle bir bağımlılık ki parmaklarını yiyor; yetmiyor paketi bile dilleri ile yalayacak hale geliyorlardı. -Aniden icat edilip karışık kuruyemişlerin vazgeçilmezi olan onlarca kimyasala bulanmış ne olduğu belirsiz “soslu mısırlar..” -Yetmedi her köşe başında plastiğe bulanmış “bardak mısırlar!” Sahi, nedir bu bizlere ısrarla ve farklı sunumlarla sürekli “Mısır” yedirme çabaları?
Hemde öyle mısırlar ki muazzam lezzete ve görünüşe sahip(!) Sizler köy hayatı görmüş insanlarsınız hiç o kadar mısır aynı boyda, aynı ebatta, aynı renkte olur mu fabrikadan çıkmışcasına?
Atalık tohumuyla ekilen mısırlar daha bozuk görünüşlü daha küçük ebatlarda olurken, İsrail başta olmak üzere sair ülkelerden ithal edilen GDO’lu kısır tohumlar daha düzgün, daha büyük, daha gösterişli ürünler verseler dahi bunun; altın tepside sunulan zehirden hiçbir farkı yoktur inanın bana.
Her köşe başında bardak mısır alıp tüketen çocuklara öyle çok üzülüyorum ki..
Hem zehir mısır, hem margarin, birde üzerine ne olduğu belirsiz ketçap.. Yazık değil mi bu yavrulara?
Dün bir arkadaşım tevafuk üzere anlattı. Halası tarlasının bir kısmına atalık, diğer kısmına bu malum tohumlardan ekmiş. Domuz sürüsü dadanmış ve gdolu mısırlara dokunmamışlar bile..