Palm yağının dünyada üretim miktarı 57 milyon ton civarındadır.
Endonezya ve Malezya’nın palm yağı üretimindeki payı yaklaşık %85’tir.
Türkiye’de üretilmeyen palm yağının ithalat yoluyla ülkemize girişi 2000 yılında yaklaşık 200 bin tondan 2016 yılında 600 bin tona yükselmiştir. Ödenen döviz miktarı da 75-80 milyon dolardan 400-500 milyon dolara yükselmiştir.
Ülkemizin ham yağ ithalatında %30, rafine yağ ithalatında %52 gümrük vergisi koyma hakkı bulunurken, palm yağına uygulanan gümrük vergisi %15’tir.
Avrupa Gıda Güvenliği Otoritesi’nin (EFSA) raporlarında palm yağının 200 derecenin üzerinde rafine edilmesi halinde kanserojen etki gösterdiği belirtilmektedir.
Türkiye her yıl bitkisel yağ ve yağlı tohum ithalatına 3,5 milyar dolar ödemektedir.
Bitkisel yağ üretimimizi arttırmayı hedefleyen, dışa bağımlılığımızı azaltacak politikalar üretmek yerine sağlık açısından dünyada kabul görmüş zeytinyağımızın hammaddesini sağladığımız zeytinliklerimizin sanayi ve madencilik yatırımlarına açılmak istenmesi inanılır gibi değildir!
“Türkiye açısından zeytin mi daha önemli yoksa yapılacak tesis mi?” sorusuna da cevabımız “Halkımızın sağlığı açısından tabi ki Kur’anda dahi kutsal kabul edilen zeytin ağacı” diyoruz.
Şu soruyla da bitiriyoruz; “Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı’nın kamu spotlarına göre hani ülkemizde yeterince tarım dışı alan vardı? Bu alanların hepsi bitti, yatırım için bir tek zeytinlikler mi kaldı?”
Kamuoyunun bilgisine sunarız.
Ahmet ATALIK
TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası
İstanbul Şube Başkanı