Karşılıklı iletişime olanak tanıyan, esnek yapısı ile kısa sürede çok fazla insana ulaşabilen sosyal medya günümüzde bireysel iletişim, mesleki iletişim ve marka iletişimi için son derece önemli bir araç. Markalar hedef kitleleri ile sosyal medyayı kullanarak yakınlaşırken, meslek grupları ya da ortak bir alanda birleşen topluluklar sosyal medya ile empati kuruyor, gelişiyor, bilgilendiriyor. En bilinen yanı ile de bireyler, saatlerini sosyal medyada sosyalleşerek(!) geçiriyor.
Tarım işçilerinin bilgisayar teknolojilerine uzaklığı, genellikle şehir dışında bulunan çiftliklerin ve köylerin internet ulaşılabilirliğinin zor olması gibi bir çok nedenle iletişim normlarını tamamen değiştiren sosyal medya, tarım çalışanları tarafından yeterince kullanılamıyor. Tarım alanlarından mevsimlik olarak çalışan işçiler, çiftlik sahipleri, tarla ve arazi sahipleri, tarımsal sulama, mekanizasyon, depolama, sevkiyat ve taşıma, aracılık gibi tarımsal ekonomiye yön veren belli başlı meslek grupları sosyal medyayı bir marka kadar güçlü kullanabilseydi neler olurdu hiç merak ettiniz mi?
Konuya bu açıdan bakınca çiftçiler büyük olasılıkla mevsimsel değişiklikleri bir kaç dakika içinde cep telefonları ile takip edebilirler ve belki de anlık önlemler alabilirle aslIna bakIlIrsa (ya da sadece telefonla bulundukları yere yemek siparişi verebilir, ara sıra işçileri farklı sürprizlerle motive edebilirler). İşin bilgi edinme kısmı ise belki de en hayati olanı. Zira bir çiftçi düşünün ki tarlada bir ağaç gölgesinde dizüstü bilgisayarı ile başka çiftçilerle konuşarak yaşadığı anlık bir soruna çözüm arıyor; aynı şekilde arama motorundan indirdiği bitki koruma makalelerini okuyor; ürüne bulaşan bir zararlının anında fotoğrafını çekiyor, kendisi ile sosyal ağda bağlantılı bir uzmana göndererek fikir alıyor. Tarlasında sezon başlamadan önce internet kanalı ile işçi arıyor, aradığı kriterlere uygun işçilere Google Maps bilgileri ile davetiye gönderiyor, Tarım Bakanlığı’nın tüm bildirilerini twitterdan anlık takip ediyor. Eskiden bir vasıta bulup bin bir güçlükle vardığı şehrin devlet kapısındaki işlerini artık e-devlet işlemleri ile köyünden ayrılmadan yapabiliyor. Tarlasının mahsulünü facebookta gururla paylaşıyor, meslektaşlarını kıskandırıyor.
Bugün için fazlasıyla ütopik görünen bu manzara, muhtemelen çok yakın gelecekte bizi şaşırtmayacak. GPS teknolojisi ile arazideki hayvanlarını evinde uzanırken güden çobanlar, kendi çiftliğini kendi fotoğrafları ve yazıları ile anlatan çiftçi blog yazarları meslek prestijini de arttıracaktır. İletişime bambaşka bir boyut katan, bilgiyi ulaşılabilir kılan sosyal medya ve internet teknolojileri ile daha fazla bilgi ile daha etkin bir tarımsal üretim gelecekte mümkün olacaktır.
KAYNAK: http://www.apelasyon.com/ – Yazar: Duygu BALKAŞ